همجنس بودن نور و رنگ
پیش از این گفتیم که نور، سبب ظهور و تقویت رنگ می باشد و بالعکس، رنگ نور را ضعیف کرده و از او رنگ میگیرد. این تأثیر و تأثر متقابل بخاطر این است از یک جنسند با اینکه در نوع متفاوتند. و اگر متجانس نبودند بین آنها فعل و انفعالی روی نمیداد. چنانکه میبینیم نور از بو رنگ نمیگیرد و بو هم ابدا با نور تقویت نمیشود زیرا غیر متجانسند.
پس دانستیم که نور و رنگ از یک جنسند و تمایز آنها چنانکه در هفته پیش هم توضیح دادیم در این است که نور از رنگ به مبدأ نزدیک تر بوده و به این جهت به نفسه ظاهر است. و رنگ به علت دور تر بودن از مبدأ ظهور مبدأ را حکایت نکرده و برای ظهور خود نیازمند نور میباشد. و اگر همین رنگ به مبدأ نزدیک باشد بنفسه ظاهر میشود.
مثال این مطلب این است که آسمان و زمین هر دو جسم است، با این تفاوت که آسمان به سبب نزدیکیش به مبدأ زنده و متحرک (حرکت افلاک) است. و زمین به علت فاصله و دوری از مبدأ مرده و بی حرکت است.
همچنین رنگ اگر نزدیک به مبدأ باشد بنفسه ظاهر میشود مانند تیرگی زحل و سفیدی مشتری و سرخی مریخ و زردی خورشید که بدون تابشی بنفسه دیده میشوند، و اگر دورتر از مبدأ باشد بنفسه ظهوری نداشته و نیازمند تابش صاحب ظهوری است. همانطور که حیات زمین از افلاک بوده (حیات حیوانی که از فلک قمر است) و در ظهورش به نور خورشید نیازمند است.
در پایان این مطلب مرحوم محمد کریم خان کرمانی اع میفرمایند:
این (مطلب) دَری است که از آن مسائل زیادی باز میشود چون راز ترتب همه موجودات است (ما تری فی خلق الرحمن من تفاوت).
این حقیقت که نور می تواند آرایش رنگ اجسام را تغییر دهد، یعنی اینکه ، این تغییرات در ظاهر رنگ اشیا اتفاق می افتد، اما مغز ما این تغییرات را جبران کرده و اشیا را به همان رنگی که انتظار داریم می بیند. اما در حقیقت این تغییرات روی عکس العمل ما نسبت به محیط و اشیا تاثیر می گذارد. اما اینکه ما داکت رنگهارو چطوری می بینیم به دو عامل بستگی داره یکی نوری که جسم جذب می کند و دیگری .تاثیر منبع نوری
دیدگاه خود را واضح تر نوشته. و هر ادعایی را با مثال بیان کنید.
و بگویید در پی رد کدام مطلب هستید و هر جواب به کدام مطلب مربوط است؟
طبق دو مورد بالا بحث دقیق تری خواهیم داشت. با تشکر