فتنه دجال و نبرد خیر و شر

از فتنه های بزرگ آخر الزمان و از علامات عجیب حتمی ظهور، دجال است که هر پیغمبری امت خود را از او ترسانیده.

او نامش صاید بوده و دجال لقب اوست. و معانی مختلفی برای دجال وجود دارد که هر کدام از جهتی میتواند علت انتخاب این لقب باشد. از جمله معانی دجال شخصی است که بسیار دروغگو است، یا سوزاننده باشد، یا کسی که به تزویر امور را می‏گذراند یا کسی که  مردم همه اطاعت او را می‏کنند یا سیر و سفر زیاد می‏کند. و همه این معانی برای دجال صادق است.

اما علامت ظاهری او این است که تنها یک چشم روی پیشانیش دارد و آن یک چشم سرخ بوده و مثل ستاره صبح میدرخشد.

البته مرحوم کرمانی اع میفرمایند: “شاید آن‏قدر صورتش کج باشد که چشمش به بالا اتفاق افتاده باشد و همچو می‏نماید یک چشم توی پیشانی دارد و بسیار می‏شود که از کجی صورت همچو می‏نماید”

طول عمر دجال

از چیزهایی که در مورد دجال روایت شده طول عمر اوست که از زمان پیامبر (ص) تا کنون زنده بوده و شاهد آن روایتی است که شیخ صدوق در کمال الدین روایت کرده است، که البته مرحوم کرمانی اع زیاد به آن اعتماد نداشته و با دید تردید میفرمایند:

طول عمرش بنا بر آنکه در زمان نبی متولد شده باشد آن هم عجب نیست چرا که معمرین بسیار بوده اند و خدایی که عمر امتهای گذشته را آنقدر می‏کرد می‏تواند عمر دجال را هم زیاده کند و تولد او هم در زمان پیغمبر صلی الله علیه و آله بر من یقین نشده است و این روایت که عرض شد اگرچه صدوق; روایت کرده است اما از طرق شیعه نیست که قطع حاصل شود پس تسلیم اصل آن را داریم و هرچه از امر او مشتبه است بر اشتباه می‏گذاریم.

خروج دجال و سحر های او

آنچه از برخی از روایات بر می آید روز خروجش  با سفیانی یکی است (یعنی ۱۰ جمادی الاول) و از اصفهان ( از دهی که آن را یهودیه می‏نامند) خروج خواهد کرد، و بعضی روایات نیز خروج او را از سیستان (سجستان) ذکر کرده اند. مرحوم کرمانی اع میفرمایند: “می‏شود که اصلش سجستانی باشد یا وقت نهایت تسلطش از آنجا باشد”

همچنین دجال مرد ساحری بوده و خلاف عادات و سحر هایی را می نمایاند و بدان وسیله ادعای خدایی کرده و ندا می‏کند به طوری که جن و انس و شیاطین همه می‏شنوند که «هلموا الی اولیائی» ای اولیای من بشتابید بسوی من. و می‏گوید «انا الذی خلق فسوی انا الذی قدر فهدی انا ربکم الاعلی» بشتابید بسوی من که من شما را خلق کردم و مقدر کردم، من پروردگار اعلای شما هستم.

و در زمانی که قحط و گرسنگی بر مردم چیره شده، او می آید و دو کوه را پشت خود به مردم نشان میدهد، که یکی پر از طعام و دیگری دود است و آن دو را بهشت و جهنم خود معرفی میکند. و بدین واسطه عده بسیاری را که بیشتر از اولاد زنا، یهودیان و زنان هستند گمراه کرده و پیروی او میکنند.

همچنین از سحر های دیگر او خری بسیار بزرگ است که ما بین دو چشمش یکی میل (حدود ۲ کیلومتر) فاصله بوده و هر گام او یک سوم فرسخ (حدود ۲ کیلومتر) میباشد.و با این خر جمیع بر و بحر زمین را به جز مکه و مدینه سیر میکند. در حدیث میفرمایند: سبب آنکه داخل مکه و مدینه نمی‏شود آنست که در هر شعبی از آن ملکی است که شمشیر کشیده است.

مرحوم کرمانی اع در مورد فتنه دجال میفرمایند:

خداوند این دجال را هم توی این دنیا مثل این آهنربا قرار داده است و هرچه حرامزاده در هرجای عالم هست همه را می‏کشد و بسوی خود می‏برد. آیا می‏دانید که چگونه این فریاد می‏کند؟ می‏گوید «انا الذی خلق فسوی انا الذی قدر فهدی انا ربکم الاعلی» و عجب مکنید که چگونه دجال ادعای خدایی می‏کند و مردم چگونه دنبال او خواهند رفت.

ابن‏مقنع ادعای خدایی کرد و پنجاه ‏هزار نفر به او گرویدند و الان دیدید که این باب ادعای امامت کرد به او گرویدند، ادعای پیغمبری کرد به او گرویدند، امرش که بالا گرفت ادعای خدایی کرد و دیدید که چقدر مردم به او گرویدند و دنبال او رفتند.

حدیثی دیدم که هر باطلی که ادعایی کند توی عالم یک مصدقی برایش پیدا می‏شود. چه ‏بسیار احمق هایی که هر از بر تمیز نمی‏دهند و ادعاها می‏کنند و مردم اطاعت آنها را می‏کنند…مردم این‏طور نفوس هستند، حال چه تعجب می‏کنی که از عقب دجال به این گندگی بروند و حال آنکه طی ‏الارض می‏کند.

پایان کار دجال

چنانکه در احادیث وارد شده، دجال در روز جمعه که با نوروز هم مصادف است، سه ساعت مانده به غروب آفتاب در گردنه ای به نام افیق که در شام واقع شده به دست امام زمان (عج) کشته خواهد شد و در کوفه او را به صلابه میزنند

مرحوم کرمانی اع میفرمایند:

خداوند عالم این خبیث را در روز جمعه سه‏ ساعت از روز رفته که روز نوروز هم باشد در گردنه ‏ای او را خواهد کشت و از این دجال پناه به خدا باید برد زیراکه این اسباب آزمایش است و هرکس را خدا به خود وا گذارد به این بلا مبتلا خواهد شد؛ خدا هیچ‏کس را به خود وا نگذارد.

در آخر به تحقیقی اشاره میکنم که استنباطات بنده بوده و از کلام مرحوم کرمانی اع نیست. لذا مطالب بعدی را به طور یقینی ندانید.

اما از بعضی روایات بر می آید که دجال بعد از ظهور امام زمان (عج) خواهد آمد و مربوط به جریانات قبل ظهور نیست.

که ظاهرا هم این صحیح تر به نظر میرسد، چرا که اولا سخنی از درگیری ما بین دجال و سایر گروه ها نیست ثانیا اگر در آن بحبوحه ها دجال خروج کرده باشد، بر تمام گروه های دیگر مانند بنی العباس و سفیانی و حتی گروه های مثبتی مانند یمانی و خراسانی فائق می آید و معادلات بهم میریزد.

اما برخی از احادیثی که به این نظریه اشاره دارد عبارت است از:

۱-عن عبّاس بن عبد المطّلب أنّ النبی صلّى اللّه علیه و آله قال له: یا عم یملک من ولدی اثنا عشر خلیفه، ثمّ تکون امور کریهه شدیده عظیمه، ثمّ یخرج المهدی من ولدی یصلح اللّه أمره فی‏ لیله، فیملأ الأرض عدلا کما ملئت ظلما و جورا و یمکث فی الأرض ما شاء اللّه، ثمّ یخرج الدجّال.

۲- امیر المؤمینی علیه السلام در خطبه البیان به طور مفصل نابودی سفیانی را بدست امام زمان (عج) بیان کرده و همچنین سیر و جریانات آن حضرت در قسطنطنیه و بلاد ارمنیه را ذکر میکنند ، تا جایی که میفرمایند:

ثمّ إنّ المهدی سار إلى بیت المقدس و استخرج تابوت السکینه و خاتم سلیمان بن داود علیهما السّلام و الألواح التی نزلت على موسى، ثمّ یسیر المهدی إلى مدینه الزنج الکبرى و فیها ألف سوق و فی کلّ سوق ألف دکّان فیفتحها، ثمّ یأتی إلى مدینه یقال لها قاطع‏ و هی على البحر الأخضر المحیط بالدنیا و طول المدینه ألف میل و عرضها ألف میل فیکبّرون علیها ثلاث تکبیرات فتتساقط حیطانها و تنقطع جدرانها فیقتلون فیها مائه ألف مقاتل و یقیم المهدی فیها سبع سنین فیبلغ سهم الرجل من تلک المدینه مثل ما أخذوه من الروم عشر مرّات، ثمّ یخرج منها و معه مائه ألف موکب و کلّ موکب یزید على خمسین مقاتلا فینزل على ساحل فلسطین بین عکّه و سور غزّه و عسقلان فیأتیه خبر الأعور الدجّال بأنّه قد أهلک الحرث و النسل؛ و ذلک أنّ الأعور الدجّال یخرج من بلده یقال لها یهوداء، و هی قریه من قرى اصفهان و هی بلده من بلدان الأکاسره، له عین واحده فی جبهته کأنّها الکوکب الزاهر، راکب على حمار خطوته مدّ البصر و طوله سبعون ذراعا و یمشی على الماء مثل ما یمشی على الأرض، ثمّ ینادی بصوته یبلغ ما یشاء اللّه و هو یقول: إلیّ إلیّ یا معاشر أولیائی فأنا ربّکم الأعلى الذی خلق فسوّى و الذی قدّر فهدى و الذی أخرج المرعى فتتبعه یومئذ أولاد الزنا و أسوأ الناس من أولاد الیهود و النصارى و تجتمع معه ألوف کثیره لا یحصی عددهم إلّا اللّه تعالى ثمّ یسیر و بین یدیه جبلان: جبل من اللحم و جبل من الخبز الثرید فیکون خروجه فی زمان قحط شدید، ثمّ یسیر الجبلان بین یدیه و لا ینقص منه شی‏ء فیعطی کلّ من أقرّ له بالربوبیه، فقال علیه السّلام: معاشر الناس ألا و إنّه کذّاب ملعون ألا فاعلموا أنّ ربّکم لیس بأعور و لا یأکل الطعام و لا یشرب الشراب و هو حیّ لا یموت بیده الخیر و هو على کلّ شی‏ء قدیر. 

آنچه مورد نظر ماست این است که: امام مهدی (عج) پس از شکست سفیانی و جریانات بسیاری، به بیت المقدس رفته و میراث پیامبران پیشین را استخراج میکنند، و سپس به شهر بزرگی در آفریقا میروند و ۷ سال در آن اقامت میکنند، و در آنجاست که خبر دجال به ایشان می رسد.الی اخر…

و در ادامه همین خطبه شریف می فرمایند:

ثمّ إنّ المهدی یرجع إلى بیت المقدس فیصلّی بالناس أیّاما فإذا کان یوم الجمعه و قد أقیمت الصلاه فینزل عیسى ابن مریم فی تلک الساعه من السماء علیه ثوبان أحمران و کأنّما یقطر من رأسه الدهن و هو رجل صبیح المنظر و الوجه أشبه الخلق بأبیکم إبراهیم فیأتی إلى المهدی و یصافحه و یبشّره بالنصر فعند ذلک یقول له المهدی: تقدّم یا روح اللّه و صلّ بالناس، فیقول عیسى: بل الصلاه لک یا ابن بنت رسول اللّه، فعند ذلک یؤذن عیسى و یصلّی خلف المهدی (عج) فعند ذلک یجعل عیسى خلیفه على قتال الأعور الدجّال ثمّ یخرج أمیرا على جیش المهدی و إنّ الدجّال قد أهلک الحرث و النسل و صاح على أغلب أهل الدنیا و یدعو الناس لنفسه بالربوبیه فمن أطاعه أنعم علیه و من أبى قتله و قد وطئ الأرض‏ کلّها إلّا مکّه و المدینه و بیت المقدس و قد أطاعته جمیع أولاد الزنا من مشارق الأرض و مغاربها ثمّ یتوجّه إلى أرض الحجاز فیلحقه عیسى علیه السّلام على عقبه هرشا فیزعق علیه عیسى زعقه و یتبعها بضربه فیذوب الدجّال کما یذوب الرصاص و النحاس فی النار. ثمّ إنّ جیش المهدی یقتلون جیش الأعور الدجّال فی مدّه أربعین یوما من طلوع الشمس إلى غروبها ثمّ یطهرون الأرض منهم و بعد ذلک یملک المهدی مشارق الأرض و مغاربها و یفتحها من جابرقا إلى جابرصا و یستتم أمره و یعدل بین الناس حتّى ترعى الشاه مع الذئب فی موضع واحد و تلعب الصبیان بالحیّه و العقرب و لا یضرّهم و یذهب الشرّ و یبقى الخیر و یزرع الرجل الشعیر و الحنطه فیخرج من کلّ منّ مائه منّ کما قال اللّه تعالى: فِی کُلِّ سُنْبُلَهٍ مِائَهُ حَبَّهٍ وَ اللَّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ و یرتفع الزنا و الربا و شرب الخمر و الغناء و لا یعمله أحد إلّا و قتله المهدی و کذا تارک الصلاه و یعتکفون الناس على العباده و الطاعه و الخشوع و الدیانه و کذا تطول الأعمار و تحمل الأشجار الأثمار فی کلّ سنه مرّتین و لا یبقى أحد من أعداء آل محمّد المصطفى صلّى اللّه علیه و آله و سلم إلّا و هلک ثمّ إنّه تلا قوله تعالى: شَرَعَ لَکُمْ مِنَ الدِّینِ ما وَصَّى بِهِ نُوحاً وَ الَّذِی أَوْحَیْنا إِلَیْکَ وَ ما وَصَّیْنا بِهِ إِبْراهِیمَ وَ مُوسى‏ وَ عِیسى‏ أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا فِیهِ کَبُرَ عَلَى الْمُشْرِکِینَ‏ قال: ثمّ إنّ المهدی یفرّق أصحابه و هم الذین عاهدوه فی أوّل خروجه فیوجّههم إلى جمیع البلدان و یأمرهم بالعدل و الإحسان و کلّ رجل منهم یحکم على إقلیم من الأرض و یعمرون جمیع مدائن الدنیا بالعدل و الإحسان ثمّ إنّ المهدی یعیش أربعین سنه فی الحکم حتّى یطهّر الأرض من الدنس‏.

خلاصه آن این است که بعد از دانستن این خبر (یعنی ۷ سال بعد از ظهور) حضرت عیسی ع به زمین می آیند و پشت آن حضرت نماز خوانده و سپس امام زمان (عج) کشتن دجال را به عیسی ع سپرده و بدست آن جناب نیز دجال کشته خواهد شد، و پس از آن ۴۰ روز طول میکشد که جمیع پیروان و لشکر دجال که جمیع اولاد زنای مشرق و مغرب در آنها هستند نابود میشوند. و پس از آن است که هیچ شری روی زمین نخواهد بود و دنیا همانی خواهد شد که منتظرش هستیم ان شاءالله.

و پس از آن امام زمان (عج) اصحابش را به تمامی اقالیم زمین میفرستند تا به عدل و احسان حکومت کنند. و از آن هنگام است که احکام اولیه بر عالمی که به سن بلوغ رسیده بار میشود بطوری که کسی گناهی انجام دهد یا واجبی را ترک کند کشته خواهد شد.

نتیجه ای که از مجموع این روایات گرفته میشود این است که تا ۷ سال (بیشتر یا کمتر) تنها بلاد اسلام تحت حکومت امام عصر (عج) خواهد بود و به فیض وجود ایشان در نعمت هستند، اما جمیع بلاد کفر تحت تسلط ظاهری ایشان نبوده و همگی گرفتار قحطی و گرسنگی هستند تا اینکه دجال خروج کرده و به او پناه میبرند.

سپس حضرت عیسی ع از آسمان نزول میکنند و دجال بدست ایشان کشته میشود و اتباعش که تمامی کفار آن زمان هستند در جنگی ۴۰ روزه نابود خواهند شد، و پس از آن است که حکومت جهانی امام مهدی (عج) برپا شده و عالم را پر از عدل و خیر میکنند.

لازم به ذکر است که این جنگ مذکور غیر از نبردی است که در رجعت به سرکردگی خود شیطان صورت خواهد گرفت، چرا که در آن جنگ، جمیح ماحض الایمان ها و جمیع ماحض الکفر هایی که تا کنون پا به زمین گذاشته اند رجعت کرده و در مقابل هم قرار خواهند گرفت).

انهم یرونه بعیداً و نراه قریبا