اسرار شهادت امام حسین علیه السلام از قرآن کریم – قسمت سوم

پیش از این برخی از بواطن فقره اول آیه پانزده سوره احقاف را مرور کردیم، در ادامه آیه خداوند میفرماید حملته أمه کرها و وضعته کرها یعنی مادر این انسان اورا با کراهت حامله بود و به دنیا آورد.

حال چه مادری است که از ولادت فرزند خود کراهت دارد؟ آیا نه این است که مادران نه تنها کراهت نداشته، بلکه با فطرتی که خداوند در مادر گذارده با نهایت اشتیاق حمل و وضع می کنند؟

در پاسخ به این سوال امام صادق علیه السلام میفرماید: لما حملت فاطمه ع بالحسین جاء جبرئیل الى رسول الله ص فقال ان فاطمه س ستلد غلاما تقتله أمتک من بعدک فلما حملت فاطمه بالحسین ع کرهت حمله و حین وضعته کرهت وضعه ثم قال أبو عبد الله ع لم تر فی الدنیا أم تلد غلاما تکرهه و لکنها کرهته لما علمت أنه سیقتل قال و فیه نزلت هذه الآیه- و وصینا الانسان بوالدیه حسنا حملته أمه کرها و وضعته کرها.

یعنی: هنگامى که حضرت فاطمه سلام الله علیها به امام حسین علیه السلام حامل شد جبرئیل نزد رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله آمد و گفت: فاطمه (س) بزودى پسرى میاورد که امت تو بعد از تو او را خواهند کشت.  سپس فرمود: موقعى که فاطمه (س) به حسین (ع) حامله شد کراهت داشت و زمان وضع، از بدنیا آوردنش کراهت داشت.

سپس حضرت صادق (ع) فرمود: در دنیا مادری نمیبینی که از به دنیا آوردن پسرى ناراضى باشد. اما حضرت زهراء علیها السّلام از این نظر از ولادت حسین علیه السلام کراهت داشت چرا که میدانست او بزودى کشته خواهد شد. آنگاه فرمود: آیه و وصینا الانسان بوالدیه حسنا حملته أمه کرها و وضعته کرها در او نازل شده.

پس کراهت داشت چرا که فاطمه سلام الله علیها میدانست چه بر سر فرزندش می آورند.

و در ادامه آیه میخوانیم وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْرا.

حمل و شیر دادن کامل یک کودک ۳۳ ماه است ، یعنی ۹ ماه حمل (بارداری) و ۲۴ ماه (دو سال) فصل (شیر خوارگی) به طول می انجامد، چنانکه کمال جوانی نیز ۳۳ سال است که ۹ سال آن قبل از بلوغ اولیه میباشد.

اما در این آیه ۳۰ماه گفته شده، پس این ۳ ماه یا از حمل کم می شود یا از فصل. اما از فصل یا همان شیر خوارگی کم نمی شود ، چرا که امر خداوند است که وَ الْوالِداتُ یُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَیْنِ کامِلَیْنِ لِمَنْ أَرادَ أَنْ یُتِمَّ الرَّضاعَه، یعنی : و مادران فرزندان خود را دو سال تمام شیر دهند، براى کسى که بخواهد دوران شیرخوارگى را تکمیل کند. پس شیرخوارگی کامل کمتر از ۲۴ ماه نیست و خداوند در جای دیگری از کتاب خود، خلاف گفته خود را نمیفرماید، لذا باید این ۳ ماه از حمل کم شده باشد، که بنابراین حمل ۶ ماه خواهد شد.

و تا قبل از زمان حاضر که با رحم مصنوعی نوزاد نارس را زنده نگاه میدارند، در گذشته تنها حضرت یحیی، حضرت عیسی و امام حسین علیه السلام شش ماهه بدنیا آمده و رشد نمودند چنانکه امام حسن عسکری علیه السلام میفرماید: لَمْ یُولَدْ مَوْلُودٌ لِسِتَّهِ أَشْهُرٍ غَیْرُ الْحُسَیْنِ وَ عِیسَى بْنِ مَرْیَمَ، وَ قِیلَ: یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا. و این دو پیامبر نیز منتسب به آن بزرگوار بوده و شباهت های بسیاری دارند.

اما در این آیه منظور این دو پیامبر نیست چرا که هیچکدام به سن چهل سال نرسیدند و فرزندی نداشتند در حالی که در ادامه آیه میخوانیم (وَ بَلَغَ أَرْبَعینَ سَنَهً ، وَ أَصْلِحْ لی‏ فی‏ ذُرِّیَّتی). پس باز هم معنی آیه منحصر در سید الشهدا علیه السلام است، چنانکه امام صادق علیه السلام هم میفرمایند: حُمِلَ الْحُسَیْنُ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) سِتَّهَ أَشْهُرٍ وَ أُرْضِعَ سَنَتَیْنِ، وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ): (وَ وَصَّیْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَیْهِ إِحْساناً حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ کُرْهاً وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً)   یعنی حمل شد حسین علیه السلام شش ماه و دو سال شیر خورد و او قول خداوند عز و جل است، و حضرت همین آیه مورد بحث را قرائت میکند.

در ادامه آیه میخوانیم حَتَّى إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعینَ سَنَه:

بلغ اشده یعنی سن ۳۳ سالگی که بلوغ و اوج قدرت جوانی است چنانکه امام صادق علیه السلام میفرماید إِذَا بَلَغَ الْعَبْدُ ثَلَاثاً وَ ثَلَاثِینَ سَنَهً فَقَدْ بَلَغَ أَشُدَّه‏ و سنی است که عیسی علیه السلام به آسمان عروج کرد و سنی است که به انسان  علم و حکمت داده میشود، چنانکه خداوند میفرماید وَ لَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ اسْتَوى‏ آتَیْناهُ حُکْماً وَ عِلْماً وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنین یعنی چون که رسید به نهایت قوت خود و مستوی شد بر عرش وجود خود، به او حکمت و علم عطا کردیم و این چنین محسنین را جزا میدهیم.

اما اصل و کمال حکمت و علم برای ائمه علیهم السلام است، چنانکه امام صادق علیه السلام میفرمایند یَغْدُو النَّاسُ عَلَى ثَلَاثَهِ صُنُوفٍ عَالِمٍ وَ مُتَعَلِّمٍ وَ غُثَاءٍ فَنَحْنُ الْعُلَمَاءُ وَ شِیعَتُنَا الْمُتَعَلِّمُونَ وَ سَائِرُ النَّاسِ غُثَاءٌ. و عمومیت لفظ شیعه از انبیاء است تا کاملین و ما محبّین ناقص.

و اما بَلَغَ أَرْبَعینَ سَنَه، یعنی چهل سالگی که سن کمال عقل است و عقل آخرین مرتبه انسان میباشد که در نهایت رشد انسان به کمال میرسد چنانکه در ادامه حدیث فوق الذکر امام علیه السلام میفرماید وَ إِذَا بَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَهً فَقَدْ بَلَغَ مُنْتَهَاه‏. و برخی از اسرار عدد چهل را پیش از این نوشته ام و نیازی به تکرار نیست، اما به طور خلاصه سری که خداوند در عدد چهل قرار داده این است که به آن تحولی ایجاد کرده، هر ناقصی را تمام و هر تمامی را کامل میکند و مثال های بسیاری در حقیقت ، طریقت و شریعت دارد.

انشاء الله در قسمت بعد به ادامه آیه میپردازیم…